ادما که متولد میشن هرسال همون روز تولدشونو جشن میگیرن
که نصف این تولد های پر سر و صدا مربوط به اون ثروتمندانی هست که پولشون به قول معروف از پارو بالا میره
حالا یه سوال
اونایی که پولاشون از قاشق چایی خوری هم بالا نمیره چیکار کنن؟
خب گاهی اوقات باید به نیمه خالی لیوان هم نگاه کرد ، هر کسی دوست داره حتی برای یکبار تولد آنچنانی بگیره اونایی که توانایی گرفتن تولد های حسابیو ندارن چیکار کنن؟
یعنی همیشه باید تو حسرتش بمونن؟
خب اینجوری عدالت نصفه میمونه که!
من به طور مثال تولد رو گفتم ، هزاران هزار میلیارد مدل دیگه هست که تفاوت فقیر غنی توش مشخصه.
نمیدونم چرا ما آدما وقتی به جایی میرسیم ، وقتی موفق میشیم تو زندگیمون ، همه رو فراموش میکنیم
به همه از بالا نگاه میکنیم ، دیگه یادمون میره یه نفری هم هست که نیازمند باشه.
نمیگم به همه باید کمک کرد ، بایدی توش وجود نداره ، اگرم باید داشته باشه اون واسه حس انسان دوستانته، به همه هم نیاز نیست کمک کنی ، یه نفر کافیه.
فقط به یه نفر کمک کن ، ببین چقدر ثواب میکنی ، حالا ثوابش به کنار ببین چقدر خدا بهت میرسه.
تاحالا موردای خیلی بزرگی جلوی راهم قرار نگرفته اما سعی کردم همون خیلی کوچیکارو هم بی جواب نزارم.
همه جوره هوای اطرافیانمو دارم ، حتی شده تو تقلب رسوندن به کنار دستیم.
شاید نمازامو نصفه بخونم ، شاید با نامحرم دست داده باشم، شاید دروغ بگم ، اما هیچ وقت نشده که به کسی کمک نکنم.
خیلی کارا ازم بر نمیاد، اما دوست دارم وقتی بزرگ شدم همون کمکارو انجام بدم
اینایی که گفتم شعار نیست ، یه جور گپ دوستانس با بلاگی های گل.
من خودم حوصله نصیحت شنیدن ندارم ، اینارم تفننی گفتم حالا برداشت آزاده.
=جایی نوشته بود چیزیو که دوست داری به دیگران هدیه کن خب من با این جمله اصلا موافق نیستم، ادم وقتی چیزیو دوست داره هیچ وقت حاضر نمیشه اونو بده به کسی ، بهترینتو به کسی نده اما سعی کن با یکی مثل بهترینت خوشحالش کنی.
=خودم خسته شدم از حرفام، نمیدونم شما از دست من چی میکشین:|
=گودگود:))
که نصف این تولد های پر سر و صدا مربوط به اون ثروتمندانی هست که پولشون به قول معروف از پارو بالا میره
حالا یه سوال
اونایی که پولاشون از قاشق چایی خوری هم بالا نمیره چیکار کنن؟
خب گاهی اوقات باید به نیمه خالی لیوان هم نگاه کرد ، هر کسی دوست داره حتی برای یکبار تولد آنچنانی بگیره اونایی که توانایی گرفتن تولد های حسابیو ندارن چیکار کنن؟
یعنی همیشه باید تو حسرتش بمونن؟
خب اینجوری عدالت نصفه میمونه که!
من به طور مثال تولد رو گفتم ، هزاران هزار میلیارد مدل دیگه هست که تفاوت فقیر غنی توش مشخصه.
نمیدونم چرا ما آدما وقتی به جایی میرسیم ، وقتی موفق میشیم تو زندگیمون ، همه رو فراموش میکنیم
به همه از بالا نگاه میکنیم ، دیگه یادمون میره یه نفری هم هست که نیازمند باشه.
نمیگم به همه باید کمک کرد ، بایدی توش وجود نداره ، اگرم باید داشته باشه اون واسه حس انسان دوستانته، به همه هم نیاز نیست کمک کنی ، یه نفر کافیه.
فقط به یه نفر کمک کن ، ببین چقدر ثواب میکنی ، حالا ثوابش به کنار ببین چقدر خدا بهت میرسه.
تاحالا موردای خیلی بزرگی جلوی راهم قرار نگرفته اما سعی کردم همون خیلی کوچیکارو هم بی جواب نزارم.
همه جوره هوای اطرافیانمو دارم ، حتی شده تو تقلب رسوندن به کنار دستیم.
شاید نمازامو نصفه بخونم ، شاید با نامحرم دست داده باشم، شاید دروغ بگم ، اما هیچ وقت نشده که به کسی کمک نکنم.
خیلی کارا ازم بر نمیاد، اما دوست دارم وقتی بزرگ شدم همون کمکارو انجام بدم
اینایی که گفتم شعار نیست ، یه جور گپ دوستانس با بلاگی های گل.
من خودم حوصله نصیحت شنیدن ندارم ، اینارم تفننی گفتم حالا برداشت آزاده.
=جایی نوشته بود چیزیو که دوست داری به دیگران هدیه کن خب من با این جمله اصلا موافق نیستم، ادم وقتی چیزیو دوست داره هیچ وقت حاضر نمیشه اونو بده به کسی ، بهترینتو به کسی نده اما سعی کن با یکی مثل بهترینت خوشحالش کنی.
=خودم خسته شدم از حرفام، نمیدونم شما از دست من چی میکشین:|
=گودگود:))
